Life is a Beach!

Op zondag trekken de bewoners van Bali naar het strand. Niet met de auto want daar hebben de meesten geen geld voor. Ze komen tegen de middag met duizenden motorbikes naar de badplaatsen. Het hele gezin op één motorbike. Vader, moeder en twee kinderen. En soms ook de hond. Opvallend is dat de badgasten hun kleding aanhouden tijdens het zwemmen. Wie blank is wil bruin worden en wie bruin is wil niet nog bruiner worden. De eerste foto’s in deze serie maakten we bij Sanur Beach. Heel apart om kinderen met wollen mutsen op in de zee te zien spelen. Neemt men in Nederland een patatje of een andere snack na een stranddag, hier gaat men massaal aan de geroosterde maïskolf. En het valt niet mee om tegen de avond de motorbike weer te vinden in de chaos op het parkeerterrein.
Wij reden tegen de middag naar de luxe badplaats Jimbaran. Jimbaran (oude spelling Djimbaran) is een plaatsje helemaal in het zuiden van het eiland Bali in Indonesië. Het is een vissersplaatsje met stranden en werd door het toerisme veranderd en uitgebreid. Het ligt in het regentschap Badung. Het ligt pal ten zuiden van Ngurah Rai International Airport op de landtong met het schiereiland Nusa Dua. Er staan luxe hotels, villa's en op het strand zijn veel visrestaurants. Op 1 oktober 2005 werden hier en in het ernaast gelegen Kuta door islamitische extremisten aanslagen gepleegd met vele doden. In Jimbaran werd het Radja Café opgeblazen. Als we hier staan kunnen we niet geloven wat het voor zin heeft om zoiets te doen. Er zijn waarschijnlijk meer landgenoten dan toeristen omgekomen bij de aanslag. Na beide aanslagen was er een grote dip in toeristenaantallen te zien. Jimbaran is een universiteitsstad. De universiteit van Bali, genaamd Universitas Udayana, is hier gelegen. Op terugweg omzeilen we wederom een grote politiecontrole. We zien ze in de verte al staan. Tientalen motorbikes zijn op de linkerbaan staande gehouden. We voeren de snelheid op en gaan geheel rechts rijden. Terwijl we passeren horen we een agent roepen: “Boss , boss stop stop” Nou we heten geen “Boss” dus rijden we verder en kijken vooral niet om……omkijken is einde oefening en betalen.