Retourtje Saigon-Jakarta

Anton en Peter zitten koffie te drinken. Het regent zo hard dat ze elkaar niet meer kunnen verstaan. Er valt die dag 300 mm. De weersberichten zien er ook niet best uit. Er wordt nog veel meer regen voorspeld. Als er dan ook nog een tyfoonwaarschuwing komt kijken ze elkaar aan. “Is het wel zo verstandig om, zoals gepland, naar het Noorden te trekken?” Hoe de besluitvorming tot stand is gekomen weten we zelf ook niet meer precies maar een uur later hebben we een ticket geboekt naar Jakarta in Indonesië, zo’n tweeduizend kilometer verderop. “Daar is het mooi weer, Peter spreekt de taal, Peter weet de weg en Anton vindt het allemaal best”. We boeken het ticket bij de firma “Cheap Tickets”. Die boeking ging niet geheel vlekkeloos. Maar na een halfuur durend telefoontje van de zoon van Peter, Steven, naar het kantoor in Nederland kwam het ticket binnen via E-mail. De spullen worden gepakt voor een zevendaagse stedentrip naar Jakarta. ’s-Morgens om zes uur neemt Anton afscheid van zijn twee “collega’s” in de apotheek. Ze zwaaien hem slaperig maar hartelijk gedag vanaf hun stretchers. Als Peter met zijn zware rugzak de trap afloopt doen ze het licht uit. Tja verschil moet er zijn. We staan voor de apotheek te wachten op de taxi. Peter houdt het taxi voucher voor een rit naar het vliegveld dat hij in het reisbureau kocht in zijn hand. De taxi komt precies op tijd aanrijden. De spullen gaan achterin. We rijden weg. Het lijkt Anton een goed idee om het voucher even goed aan de chauffeur te tonen om er zeker van te zijn dat we in de goede (reeds betaalde) taxi zitten. Helaas; De chauffeur gaat vol op zijn rem, spullen eruit en terug lopen naar de apotheek. De goede taxi brengt ons even later naar het vliegveld. Na vijf controles; stappen we in de Airbus 320 van de Aziatische prijsvechter “Tiger Airways”. Maar niet nadat Peter nog even een gezellig verhaal aan Anton vertelt dat er zojuist een vliegramp is gebeurd in Laos dat hier vlakbij ligt. We stijgen op en laten de schreeuwerige Vietnamezen achter ons. We ontmoetten in Vietnam ook heel veel hele lieve mensen maar vergeleken bij de rustige Indonesiërs is het een heel luidruchtig volk. Anton noemt ze gekscherend “de Duitsers van Azië. Cheap Tickets doet zijn naam eer aan. Het enige dat je krijgt is een stoel. Voor alle overige zaken zoals; bagage, eten, drinken en zelfs voor het doorlabelen van de bagage in Singapore moet betaald worden. We maken een tussenstop in Singapore en landen tegen de avond in Jakarta Het is prachtig weer: droog en 34 graden. Het voelt als een soort thuiskomen als we door de straten van de Indonesische hoofdstad lopen. In ons hotel worden we hartelijk verwelkomd.